الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm) به یک پدیده در فرآیند رتبه بندی و ایندکس صفحات وب توسط گوگل اشاره دارد. این اصطلاح زمانی استفاده می شود که گوگل در حال به روزرسانی و بازسازی داده های پایگاه داده خود برای تعیین رتبه وبسایت ها باشد. در این فرایند، تغییرات موقتی در رتبه بندی نتایج جستجو مشاهده می شود. اما این الگوریتم چرا “رقص گوگل” نامیده شد؟
اصطلاح “رقص” به تغییرات سریع و موقتی در رتبه بندی وبسایت ها اشاره دارد، گویی نتایج جستجو به شکلی غیر قابل پیش بینی در حال جا به جایی هستند.
الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm) چیست؟
آیا الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm) هنوز وجود دارد؟ الگوریتم رقص گوگل، یک مفهوم تاریخی در سئو است که به تغییرات موقتی و سریع در رتبه‌بندی نتایج گوگل هنگام به روزرسانی پایگاه داده ها اشاره دارد. با پیشرفت تکنولوژی و به روزرسانی مداوم الگوریتم ها، این فرآیند به شکلی پویاتر و کمتر محسوس انجام می شود.
بنابراین ، تغییرات ناگهانی و مشهود در رتبه بندی دیگر به شکلی که در گذشته بود ، وجود ندارد. تفاوت رقص گوگل و تغییرات رتبه بندی معمولی به صورت زیر است :
رقص گوگل:
تغییرات موقتی و کوتاه مدت که ناشی از بازسازی پایگاه داده و به روزرسانی های الگوریتم بود.
تغییرات معمولی:
تغییراتی که امروزه به دلیل الگوریتم های پویا و هوشمند، به صورت مداوم رخ می دهند و پایدارترند.
چرا الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm) پیشنهاد شد ؟
الگوریتم رقص گوگل به طور خاص به دلیل نیاز گوگل به بهبود فرآیند به روز رسانی رتبه بندی نتایج جستجو پیشنهاد شد. در ابتدای مسیر گوگل ، موتور جستجو نیاز داشت که از یک روش کارآمدتر برای مرتب سازی و ایندکس کردن صفحات وب استفاده کند تا بهترین نتایج را به کاربران ارائه دهد. این تغییرات به طور معمول در فرآیند به روزرسانی پایگاه داده گوگل اتفاق می افتادند که به شکل غیر مستقیم باعث جابه جایی رتبه ها می شد. در گذشته (2000-2003) الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm) یک فرآیند مشهود بود، زیرا گوگل به صورت ماهانه نتایج جستجوی خود را به روزرسانی می کرد. با تغییر معماری گوگل و استفاده از الگوریتم های پیشرفته مانند Google Caffeine ، این فرآیند به صورت مداوم و در لحظه انجام می شود .
دلایل پیشنهاد الگوریتم رقص گوگل
الگوریتم رقص گوگل به طور عمده به دلیل نیاز به بهبود عملکرد جستجو ، مدیریت بهتر پایگاه داده ها و دقت بیشتر در رتبه بندی نتایج جستجو پیشنهاد شد. این فرآیند باعث شد تا گوگل قادر باشد نتایج خود را به طور مداوم و دقیق تر ارائه دهد، حتی اگر به قیمت تغییرات موقتی در رتبه بندی ها باشد. به‌طور کلی، این الگوریتم به عنوان یک ابزار برای بهبود کیفیت و ارتباط نتایج جستجو پیشنهاد شد.
الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm)
در ابتدا، گوگل برای ارائه نتایج دقیق و به روزتر نیاز داشت که پایگاه داده های خود را مداوم به روز رسانی کند. این فرآیند به طور موقت باعث تغییرات زیاد در رتبه بندی وبسایت ها می شد، چرا که گوگل الگوریتم های خود را برای بهبود نتایج جستجو تغییر می داد. از طرفی وبسایت ها به‌طور مداوم در حال اضافه کردن محتوا، تغییر لینک ها و به روزرسانی اطلاعات خود بودند. این تغییرات در نتیجه نیازمند به یک الگوریتم به روز بودند تا گوگل بتواند بیشتر و بهتر به این تغییرات پاسخ دهد.
گوگل به دنبال بهبود دقت در نتایج جستجو بود تا بتواند صفحات وب مرتبط تر و با کیفیت تر را در نتایج جستجو به کاربران نمایش دهد. این بهبود مستلزم آزمایش های مکرر و تغییرات در روش های رتبه بندی بود، که باعث به‌وجود آمدن نوسانات (که بعدها به « الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm) » معروف شد) در رتبه بندی ها می شد. هم چنین به‌منظور تشخیص کیفیت صفحات و جلوگیری از دستکاری نتایج (مثل Black Hat SEO)، گوگل نیاز داشت که یک سیستم به روز برای شناسایی و نظارت بر صفحات وب اعمال کند.
الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm) و تاثیر آن بر سئو
الگوریتم رقص گوگل تأثیر زیادی بر سئوی سایت ها داشت ، علی الخصوص در دوران اولیه ای که گوگل در حال آزمایش و به روزرسانی روش های رتبه بندی خود بود. این پدیده به‌طور مستقیم بر نحوه ارزیابی صفحات وب توسط گوگل تأثیر گذاشت و باعث تغییرات قابل توجهی در رتبه بندی ها شد. در ادامه به بررسی تاثیرات الگوریتم رقص گوگل بر سئوی سایت می پردازیم.
در زمان به روزرسانی های الگوریتم، نتایج جستجو به طور موقت دچار نوسانات شدیدی می شدند. این تغییرات می توانستند موجب افزایش یا کاهش قابل توجه رتبه های وب سایت ها شوند. برای مثال، سایت ها ممکن بود پس از یک به روزرسانی بزرگ طبق الگوریتم رقص گوگل ( Google Dance Algorithm) ، از صفحه اول به صفحات پایین تر سقوط کنند و بالعکس. یکی از مشکلات اصلی این پدیده برای مدیران وب سایت ها، عدم پایداری رتبه بندی ها بود. بسیاری از سایت ها پس از به‌روزرسانی ها نمی توانستند پیش بینی کنند که آیا رتبه شان ثابت خواهد ماند یا تغییر خواهد کرد. این امر باعث ایجاد نا اطمینانی در استراتژی های سئوی سایت می شد.
از آنجا که گوگل به‌روزرسانی های مکرری انجام می داد، سایت هایی که محتوای جدید و مرتبط داشتند، بیشتر شانس داشتند که رتبه های بهتری کسب کنند. این موضوع مدیران سایت ها را تشویق می کرد تا محتوای خود را به‌طور منظم به روز کنند. در این دوران، گوگل به طور مداوم الگوریتم های خود را بهبود می بخشید و به همین دلیل، تکنیک های سئو کلاه سیاه ( مانند پر کردن کلمات کلیدی یا خرید لینک های نامعتبر ) که ممکن بود به طور موقت رتبه ها را بهبود ببخشند، بیشتر شناسایی و جریمه می شدند. گوگل در تلاش بود تا نتایج جستجو را از سایت های دستکاری شده و اسپم زده پاکسازی کند.
سایت هایی که تنها به تغییرات کوتاه مدت و تکنیک های موقتی تکیه می کردند، با هر به‌روز رسانی و تغییرات الگوریتمی، رتبه خود را از دست می دادند. در مقابل، سایت هایی که استراتژی های بلندمدت سئو داشتند، قادر بودند تا پس از گذشت مدت زمانی، به تدریج رتبه های خود را تثبیت کنند.